Aslında ikisi de doğanın bize sunduğu iki ayrı mucize; ancak her birinin gücü farklı yerde saklıdır.
Bal, arıların emeğiyle ortaya çıkan saf bir enerji kaynağıdır. İçeriğindeki glikoz ve fruktoz sayesinde hızlı enerji sağlar. Antioksidan yönüyle bağışıklığı destekler, boğazı yumuşatır ve mikroplara karşı doğal bir koruma oluşturur. Ancak unutmamak gerekir ki, her tatlıda olduğu gibi balın da fazlası zarardır. Aşırı tüketildiğinde kan şekerini hızla yükseltebilir. Özellikle diyabet riski olan bireylerin dikkatli olması gerekir.
Pekmez ise Anadolu’nun en kadim tatlarından biridir. Üzüm, dut ya da keçiboynuzunun özünden hazırlanır; demir, potasyum ve kalsiyum gibi mineraller açısından oldukça zengindir. Kansızlık yaşayan bireyler için değerli bir destek besindir. Bal kadar tatlı olmasa da mineral yoğunluğu onu daha “besleyici” bir seçenek haline getirir. Ancak dikkat edilmesi gereken önemli bir nokta vardır: pekmez yüksek ısıyla, kontrolsüz biçimde kaynatıldığında hidroksimetilfurfural (HMF) adlı toksik bir bileşik oluşabilir. Bu nedenle geleneksel yöntemlerle hazırlanmış, düşük ısıda ve katkısız üretilmiş pekmezler tercih edilmelidir.
Sonuç olarak “bal mı, pekmez mi?” sorusunun kesin bir kazananı yoktur. Sabah enerjik başlamak istiyorsanız bir kaşık bal, demir ihtiyacınızı desteklemek istiyorsanız bir tatlı kaşığı pekmez doğru seçimdir.
Kısacası; ikisi de şifadır ama her şifanın bir ölçüsü vardır. Önemli olan, tatlıya değil doğallığa yönelmek...