Okulların açıldığı bu günlerde eğitim ve öğretimle ilgili pek çok sıkıntı olduğu görülüyor.
Anaokulundan üniversiteye kadar her aşamada sorunlar var. Maalesef, eğitim sistemimiz aşağıdan yukarıya doğru yazboz tahtası şeklinde sürekli değiştirildi. Bugün devlet okullarında eğitim çok zayıf. Parası olanlar, özel okullarda anaokulundan üniversiteye kadar eğitimini tamamlayabiliyor. Parası olmayanlar ise ne yapacaklarını bilemiyor. Devlet okullarında bile bağış, servis parası gibi giderler oldukça yüksek. Eskiden eğitimde fırsat eşitliği vardı. Parasız yatılı devlet okulları, öğretmen okulları ve sanat okulları çok nitelikliydi. Bugün bunlar neredeyse tamamen yok edildi.
Üniversite giriş aşamasında çok sayıda öğrenci olduğu ve lise düzeyinde meslek liseleri yeterli olmadığı için hemen hemen her ilde üniversite açıldı. Ancak bunların çoğu, içi boş okullar; yeterli kadroları yok. Buralardan mezun olanlar sadece üniversite mezunu oluyor. Doğru dürüst iş bulamıyorlar, iş bulsalar bile yetersiz oldukları için verimli olamıyorlar.
Mühendis, doktor ve hukukçu yetiştiren üniversiteler diğerlerine göre çok daha önem arz ediyor. Özellikle tıp fakültelerinden mezun olan doktorlar yeterli bilgi ve beceriye sahip olmadan mezun oluyorlar. Burada insan hayatı söz konusu. Çok sayıda doktor yetiştirmektense, iyi doktor yetiştirmek daha önemli.
Mezun olup doktor olanlar, çok zor olan TUS sınavlarını kazanıp uzmanlık eğitimine başladıklarında da aynı sıkıntılar devam ediyor. Özellikle cerrahi branşlarda, köklü üniversitelerde bile asistanlar iyi yetişemiyor. Burada hocaların kısıtlamaları gündeme geliyor. Tıp fakültelerinde, hocaların özel hastaları çoğunlukta olduğu için ameliyatları kendileri yapıyor ve genellikle uzman asistanlarla birlikte çalıştıkları için yetişmekte olan asistanlar geri planda kalıyor. 4-5 yıllık asistanlık süresi sonunda pek çok ameliyatı yapamaz halde mezun oluyorlar. Uzman olarak taşraya gittiklerinde yalnız başlarına kalıyor ve bocalıyorlar. Hata yapma riskleri yüksek oluyor.
Sonuç olarak, çok sayıda üniversite açıp öğrencileri oralara doldurmak çözüm değil. Daha az ama daha nitelikli meslek sahipleri yetiştirmek önemli. Özellikle meslek liselerini daha nitelikli hale getirip ara eleman yetiştirmek daha önemli. Böylece herkesin üniversite okuması gerekmeyebilir. Özel sektörde, özellikle sanayi alanında, "mavi yakalı" dediğimiz nitelikli ara elemanlara daha çok ihtiyaç var.
